'And think not that you can direct the course of love, for love, if it finds you worthy, directs your cause' - Khalil Gibran 'We take this idea of love (being loved, rather than loving) with us into adulthood. Grown up, we hope for a re-creation of what it felt like to be ministered to and indulged. In a secret corner of our mind, we picture a lover who will anticipate our needs, read our hearts, act selflessly, and make everything better. It sounds “romantic,” yet it is a blueprint for disaster. ' - Alain de Botton, The Course of Love Het is vandaag Valentijnsdag. Eigenlijk heb ik me nooit zo met deze dag bemoeid. De laatste keer was waarschijnlijk in de onderbouw op de middelbare school, toen er in mijn nabije omgeving chocolade hartjes werden uitgedeeld, en ik er uiteraard ook wel een wilde. De liefde in mijn leven nu is eigenlijk niets van alles wat Valentijnsdag beloofd; cadeautjes, kaartjes, Cupido? Hmm. Nergens gezien. Toch wel jammer, of juist niet? Sjoerd Pieter en ik zijn al niet van die 'vier' mensen (mijn zusje herinnert ons elk jaar aan onze trouwdag, verkeringsdag én zelfs af en toe aan onze verjaardagen) maar een dag waarop de liefde met rode hartjes gevierd wordt...daar maakt mijn hart geen sprongetje van. Maar er wrijft blijkbaar ook iets bij mij. Geen 'romantische' verrassingen dus. Totdat ik vanmorgen een podcast luisterde waarin Alain de Botton te gast was. Toevallig heb ik een tijdje geleden zijn filosofische roman Weg van Liefde gelezen, waarin hij oproept tot een herdefiniëring van de Liefde: de twee hoofdpersonen leren daarin uiteindelijk dat ze hun idee van wat liefde is moeten opgeven, om uiteindelijk echt lief te kunnen hebben. En ineens dacht ik; Valentijnsdag! Dat is eigenlijk een hele mooie dag om de liefde te vieren. Maar dan niet die spannende, romantische en glinsterende versie, gesymboliseerd door rode hartvormige glitterballonnen. Nee, het lange, soms grijze en uitdagende kwetsbare pad van de liefde. Die mag van mij op vele dagen wel ingelijst worden! Daarom, vandaag, een ode aan de liefde. Zij, die mij geschonken wordt, en die ik mag doorgeven. ---------------------------------------------------------- Ik weet niet of ik ooit echt in snelle liefde geloofd heb, maar het idee en gevoel van 'ultiem gekoesterd en gekend' worden zoals Alain de Botton beschrijft aan de hand van het voorbeeld van hoe wij omgaan met kinderen, dat is me natuurlijk altijd bij gebleven. Natuurlijk ging ik op zoek naar mijn soulmate, mijn man voor het leven, de vader van mijn kinderen, en hij die mij zoveel extra porties vreugde, blijdschap en passie voor het leven kon geven! Uiteindelijk ook gevonden, in een fantastische friese krullenbol met wijze woorden en een hart van goud. Maar dat de liefde iets zou zijn dat mij ook confronteerde met mezelf en mijn slechtste kanten naar boven deed drijven? Au, daar was ik in eerste instantie niet helemaal op voorbereid. Gelukkig zijn we een aantal jaren na ons beginnende liefdesspectakel verder. En kan ik zeggen dat ik de strijd waarmee ik de liefde heb leren kennen, inmiddels vreugdevol kan omarmen. Want hoe mooi is het, iemand naast je te hebben die jouw slechtste kanten ziet en kent - kanten waar je zelf op vervelende en kwetsbare wijze nog achter moe(s)t komen - je tekortkomingen de ruimte geeft (lees; niet altijd accepteert! Amen daarvoor) en terwijl dat alles gebeurd, er gewoon ... is. En blijft. Een veilige basis waar je mag stoeien en strijden en uiteindelijk, niet op hoeft te geven. Allesbehalve het sluimerende en onvolmaakte idee dat je een 'prachtige, mooie sterke vrouw bent. Zonder onvolkomendheden.' Vandaag een ode aan die liefde, die zichzelf telkens weer laat zien en bewijst, juist op de momenten dat we haar gehoorzaam zijn. Ik dank God dat wij beiden Hij die liefde IS in ons leven mogen kennen. Waardoor we niet bang hoeven te zijn dat er van haar ooit een tekort zal zijn, of dat ze volledig zal opdrogen. ---------------------------------------------------------------- Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem. 1 Johannes 4:16 Dus; heb je vandaag een uurtje? Luister dan even hier.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Over' Moederschap is Romeinen 12:1-2So here’s what I want you to do, God helping you: Take your everyday, ordinary life—your sleeping, eating, going-to-work, and walking-around life—and place it before God as an offering. Embracing what God does for you is the best thing you can do for him (...)
|