Geboren om te leven uit de KRACHT van YHWH. Dat gaven we je mee voor jouw leven, vanaf het moment dat je werd geboren. Je naam, 'Cephas', verwijst naar de rots waar wij ons bestaan op mogen bouwen, maar ook de nieuwe naam die Jezus aan Simon ('strootje) gaf om aan te geven wat voor een betekenis zijn leven zou (kunnen) gaan krijgen in het verhaal dat Hij op dat moment aan het schrijven was.
Nu lig je op de IC in Groningen, aan slangen en buisjes, omgeven door pleisters en machines, en met een grote tube in je mond. Je wordt beademd omdat dat zelf even niet meer lukte, na een paar dagen zo hard proberen om het virus dat jouw lichaam was binnengedrongen te overwinnen. Je bent weerloos en kwetsbaar, je spieren zijn door medicijnen verslapt en je ogen gesloten. En nu weten wij, als ouders, dat ondanks de neergaande lijn die we de afgelopen dagen met jou hebben beleefd (maar ook de hoop en het vertrouwen dat we hebben dat het weer helemaal goed komt!) dat we je los moeten laten, of beter gezegd; terug moeten geven. De handen die jouw vormden en uiteindelijk gemaakt hebben, daar leggen we je in terug. Je leeft nog en er is hoop, ondanks de groter wordende moeite van afgelopen dagen, de complicaties van twee klaplongen en meermaalse pogingen een belangrijk infuus te prikken. Alle medische vaktermen die we hebben leren kennen om te kunnen begrijpen wat er precies gaande is zitten in ons hoofd en proberen we een plek te geven. Maar zo op de IC, tussen hoop en vrees, is er eigenlijk maar één soort informatie die voor mij telt. Jij, lieve Cephas, kunt niet verder vallen dan de Handen van je God. En wij kunnen die van ons alleen maar openhouden, om Zijn zegen en vrede in deze spannende tijd te (blijven) ontvangen. Bedankt aan alle mensen die dit lezen en voor jou en ons bidden! Liefs, Pap en mam Cephas is afgelopen donderdag na een bezoek aan de huisartsenpost opgenomen in het Medisch Centrum te Leeuwarden met het RS virus: een (bekende) verkoudheid/griep die veel voorkomt in deze tijd van het jaar. Omdat hij nog zo klein is werd geen enkel risico genomen en moesten we meteen blijven. Ondanks alle pogingen het virus veilig door te maken werd Cephas steeds zwakker en kreeg hij zo veel moeite met ademhalen dat we uiteindelijk moesten besluiten hem naar de Intensive Care van het Universitair Medisch Centrum in Groningen te brengen om daar aan de beademing te kunnen. Daar is hij nu sinds zondag. Vanavond, nadat we met een gerust hart naar huis waren gegaan kregen we een telefoontje dat hij twee klaplongen had opgelopen. Gelukkig is hij ondanks dat stabiel gebleven en hebben de artsen een drain aangelegd waardoor ook dit voor nu in ieder geval gestabiliseerd kon worden. We geloven dat Cephas er weer helemaal bovenop komt en gaan daar ook nog steeds vanuit. We kijken uit naar de dagen die gaan komen waarin hij volledig kan herstellen zodat we hem snel weer mee naar huis kunnen nemen.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Over' Moederschap is Romeinen 12:1-2So here’s what I want you to do, God helping you: Take your everyday, ordinary life—your sleeping, eating, going-to-work, and walking-around life—and place it before God as an offering. Embracing what God does for you is the best thing you can do for him (...)
|