'Niet perfect is ook volmaakt ' Vandaag is zo'n dag waar je er liever niet teveel van hebt. Een 'beetje' griep is soms nog vervelender dan totaal geveld zijn. Dan is er namelijk geen andere optie dan gewoon vol overgave onder de warme dekens te kruipen. Maar nu het vakantie is, je 'ik heb hier eindelijk tijd voor' lijstje klaar staat om afgemaakt te worden en de jongens ook nog eens naar de opvang zijn, dan moet er eigenlijk ook gewoon wat gebeuren. Des te moeilijker vind ik het om toe te geven aan het feit dat mijn neus vol zit, mijn hoofd ook, en mijn lichaam eigenlijk (dan wel zachtjes) schreeuwt om een lange dag op de bank. Met een kop thee. En een kruik. Waarom is ziek zijn zo moeilijk? Ligt dat voornamelijk aan hoe ik mijn snotneus gradeer, of is het de lat die boven mijn dag hangt (uiteraard door mijzelf opgehangen) ? Is ziek zijn überhaupt een optie als je een gezin hebt en er zoveel mensen afhankelijk van je zijn? Sinds wanneer voelt een dag of twee op de bank (of hoeveel je er maar nodig hebt om je weer fit te voelen) als een doodzonde, en (als ik het vanuit mijn ongenuanceerde emoties beschrijf) gelijkwaardig aan het gevoel alsof de wereld vergaat? Kan ik, klein en kwetsbaar (en ziek) op de bank niet tot mijn doel komen? Of kan ik dat, daar, juist wel? ----------------------------------- Vandaag las ik via een vriendin Psalm 21. Herschreven; een vrouwelijke versie. En tijdens het lezen besefte ik me.. Ja. Dit kan ook op de bank. Psalm 21 How great is her joy in the victories you give You have granted her the desire of her heart And have not witheld the request of her lips You welcomed her with rich blessings and placed a crown of pure gold on her head She asked for life and you gave it to her length of days, for ever and ever Through the victories you gave her glory is great You have bestowed on her splendor and majesty Surely you have granted her eternal Blessings And made her glad with the joy of Your presence For she trusts in the Lord through the unfailing love of the most High Of ik vandaag tot mijn doel ben gekomen? 'Nee' zegt mijn standaard. 'Het was allesbehalve perfect' 'Maar' fluistert een zachte stem. Het was wel volmaakt. Door Hem. Die al het bovenstaande voor mij wil doen en daarmee mijn dag en leven vult. Met Zijn volheid, in plaats van mijn (toch al gefaalde) to-do-lijst. En vertrouwen? Dat gaat uiteindelijk toch echt makkelijker op de bank, dan wanneer je zelf alles voor elkaar kunt krijgen. N.B. Alle dank aan Annedien die met haar posts telkens weer zoveel Waarheid in mijn leven spreekt!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Over' Moederschap is Romeinen 12:1-2So here’s what I want you to do, God helping you: Take your everyday, ordinary life—your sleeping, eating, going-to-work, and walking-around life—and place it before God as an offering. Embracing what God does for you is the best thing you can do for him (...)
|